اصطلاحات رایج در برنامه نویسی (اصطلاحات مهم و کاربردی)

الگوریتم (Algorithm):

تصور کنید می‌خواهید یک کیک بپزید. دستور پخت کیک، در واقع یک الگوریتم است. الگوریتم مجموعه‌ای از مراحل گام به گام برای رسیدن به یک هدف مشخص است. در برنامه‌نویسی، الگوریتم‌ها برای حل مسائل مختلف به کار می‌روند. برای مثال، الگوریتمی برای مرتب کردن اعداد، جستجوی یک کلمه در متن یا یافتن کوتاه‌ترین مسیر بین دو شهر.

برنامه (Program):

برنامه، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها است که توسط کامپیوتر اجرا می‌شوند. این دستورالعمل‌ها به کامپیوتر می‌گویند که چه کاری را چگونه انجام دهد. برنامه‌ها می‌توانند کارهای مختلفی انجام دهند، از نمایش یک صفحه وب ساده تا اجرای یک بازی پیچیده.

کد (Code):

کد، زبان برنامه‌نویسی است که توسط برنامه‌نویسان برای نوشتن برنامه‌ها استفاده می‌شود. کدها به کامپیوتر می‌گویند که چه کاری را انجام دهد. کدها می‌توانند به زبان‌های مختلفی نوشته شوند، مانند پایتون، جاوا، سی++ و غیره.

زبان برنامه‌نویسی (Programming Language):

زبان برنامه‌نویسی، زبانی است که برای نوشتن کدها استفاده می‌شود. هر زبان برنامه‌نویسی، مجموعه‌ای از قوانین و دستورات خاص خود را دارد. زبان‌های برنامه‌نویسی مختلفی وجود دارند که هر کدام برای کاربرد خاصی مناسب هستند. برای مثال، زبان پایتون برای کارهای علمی و داده‌کاوی مناسب است، در حالی که زبان جاوا برای توسعه برنامه‌های کاربردی بزرگ مناسب است.

کامپایلر (Compiler):

کامپایلر، برنامه‌ای است که کد نوشته شده به زبان برنامه‌نویسی را به زبان قابل فهم برای کامپیوتر تبدیل می‌کند. کامپیوترها فقط زبان ماشین را می‌فهمند، بنابراین کدها باید قبل از اجرا به زبان ماشین ترجمه شوند.

مفسر (Interpreter):

مفسر نیز مانند کامپایلر، کد نوشته شده به زبان برنامه‌نویسی را اجرا می‌کند، اما به جای تبدیل کد به زبان ماشین، آن را خط به خط اجرا می‌کند.

دیباگ کردن (Debugging):

دیباگ کردن، فرآیند پیدا کردن و رفع خطاها در کد است. خطاها می‌توانند به دلایل مختلفی رخ دهند، مانند اشتباه در نوشتن کد، منطق نادرست یا ورودی نامعتبر.

متغیر (Variable):

متغیر، مکانی برای ذخیره داده‌ها در حافظه کامپیوتر است. متغیرها می‌توانند مقادیر مختلفی را در خود ذخیره کنند، مانند اعداد، متن، تاریخ و غیره.

نوع داده (Data Type):

نوع داده، نوع داده‌ای است که یک متغیر می‌تواند در خود ذخیره کند. انواع داده‌های مختلفی وجود دارند، مانند عدد صحیح، عدد اعشاری، رشته، بولین و غیره.

عملگر (Operator):

عملگر، نمادی است که برای انجام عملیات روی داده‌ها استفاده می‌شود. عملگرها می‌توانند حسابی، منطقی، مقایسه‌ای و غیره باشند. برای مثال، + برای جمع، – برای تفریق، * برای ضرب و / برای تقسیم استفاده می‌شوند.

حلقه (Loop):

حلقه، ساختاری در برنامه‌نویسی است که به شما امکان می‌دهد یک بلوک از کد را چندین بار اجرا کنید. حلقه‌ها می‌توانند تکرارپذیر یا شرطی باشند. برای مثال، حلقه for برای تکرار یک بلوک از کد به تعداد مشخصی بار استفاده می‌شود، در حالی که حلقه while برای تکرار یک بلوک از کد تا زمانی که یک شرط خاص برقرار باشد، استفاده می‌شود.